 Het is alweer een paar jaar geleden. Ik (Windy) had al een aantal succesvolle meditation-trajecten begeleid. Maar wat er nu gebeurde… Ik zat in een mediation tegenover een directeur, die mijn allergiesysteem helemaal ‘aan’ zette. Ik had in de opleiding geleerd dat ik neutraal moest blijven en onpartijdig zijn. Maar dat lukte me echt niet bij deze man. Ik sprak mezelf streng toe dat ik die gedachten en gevoelens niet mocht hebben. Dat was toch niet professioneel! Het gevolg was, dat het proces helemaal vastliep. En ik wist niet meer wat ik moest doen... Emotioneel of professioneel Professioneel handelen wordt over het algemeen gelijkgesteld aan emotioneel afstandelijk handelen. Je dient jouw persoonlijke deel opzij te zetten en vanuit puur zakelijke motieven te handelen. Het idee daarachter is, dat de onbewuste projectie van gevoelens, wensen en verwachtingen uit een eerdere situatie, niet de huidige situatie of werkrelatie mogen beïnvloeden. Maar hoe moet dat dan, als je intern sterke emoties ervaart die je vervolgens maar weg moet drukken? Hoe kun je dan professioneel blijven? Bewust, onbewust? De sleutel zit hem in de term ‘onbewust’. Onbewust projecteren betekent dat je niet in vrijheid reageert maar dat je reacties geleid worden door eerdere, negatieve ervaringen. En hoe harder je probeert die gevoelens en gedachten weg te stoppen en te onderdrukken, hoe harder ze roepen om aandacht. Vergelijk het maar met een strandbal die je onder water duwt: hoe dieper je die bal onder water drukt, hoe groter de kracht wordt die je nodig hebt om hem eronder te houden. Als je de bal dan toch loslaat, schiet die ongecontroleerd en hard omhoog. Jouw onderdrukte gevoelens en gedachten die je probeert weg te duwen, zijn net als die strandbal: je moet steeds harder duwen om ze eronder te houden. Dat vergt steeds meer aandacht en kracht, en als het niet meer gaat, ontploft de boel. Niet professioneel...  Professioneel bewust Professioneel handelen heeft alles te maken met bewust te zijn van jouw projecties; wat zijn jouw ‘rode knoppen’. Die rode knoppen kennen, maakt dat je ze kunt herkennen in werksituaties met klanten, opdrachtgevers, collega-ondernemers. Het maakt ook, dat je ze op dat moment kunt erkennen, in plaats van te proberen ze te negeren en weg te duwen. Je leert zeggen: ‘O, daar is dat gevoel weer, en die gedachte. Interessant dat het nu juist nu aan de orde komt. Maar ik hoef er nu even niets mee. Ik blijf bij wat er nu is.’ Stapje achteruit Hoe doe je dat nu, wanneer die rode knop al is ingedrukt en je de emoties voelt opborrelen? Een handige manier is om (in gedachten) een stapje achteruit te doen. Soms ook letterlijk even ‘achterover te leunen’. Je zult merken, dat die beweging al meteen rust in de situatie brengt. Er komt ruimte om je te verbinden met jouw hart, jouw innerlijke regisseur. Vanuit die verbinding is het mogelijk je weer bewust te verbinden met het grotere doel van de ontmoeting waar je in zit: een deal sluiten, een cliënt door iets heen helpen, een beslissing nemen. Doordat je geen energie meer hoeft te verspillen aan het onder water duwen van de strandbal (het wegdrukken van die onwenselijke emoties), hou je hersencapaciteit vrij om helder te kunnen blijven denken en kun je in verbinding blijven met jouw hart.
Eind goed... Met die mediation uit het begin van dit verhaal is het helemaal goed gekomen. Ik realiseerde me dat de directeur me herinnerde aan een leidinggevende die ik ooit had, door wie ik ontslagen ben. Erkenning dat het toen een pijnlijke situatie was, maar dat het niets met de huidige situatie te maken had, bracht me weer terug in het nu en gaf me de ruimte om de vragen te kunnen stellen die op dat moment nodig waren. De vaststellingsovereenkomst werd ter plekke getekend en de medewerker barstte in huilen uit, van opluchting. De directeur bedankte me voor de scherpe vragen die ik in de tweede helft van de mediation stelde. Dat was precies wat hij nodig had om tot de oplossing te kunnen komen. 
0 Opmerkingen
Laat een antwoord achter. |
|
